Esti artículu o seición necesita un ameyoramientu no que cinca a la redaición, la gramática o la ortografía. |
Telescopiu espacial Hubble | |
---|---|
Hubble Space Telescope (en) | |
observatorio espacial (es) | |
Historia y usu | |
STS-82 (en) | 11 febreru 1997 - 21 febreru 1997 |
SM1 (es) | 2 avientu 1993 - 13 avientu 1993 |
STS-103 (es) | 20 avientu 1999 - 28 avientu 1999 |
STS-109 (es) | 1r marzu 2002 - 12 marzu 2002 |
STS-125 (es) | 11 mayu 2009 - 24 mayu 2009 |
Llanzamientu espacial | 24 abril 1990 |
Deployment (en) | 25 abril 1990 |
Primera luz (es) | 20 mayu 1990 |
Reentrada atmosférica (es) | década de 2030 |
Xestión |
Centro de vuelo espacial Goddard (es) Space Telescope Science Institute (es) |
Orixe del nome | Edwin Hubble |
Arquiteutura | |
Llargor | 13,25 m |
Superficie | 4,525 m² |
Masa | 12 247 kg |
Web oficial | |
El telescopiu espacial Hubble (HST poles sos sigles n'inglés), o a cencielles Hubble, ye un telescopiu que orbita nel esterior de l'atmósfera, en órbita circular alredor de la Tierra a 593 km sobre'l nivel del mar, con un periodu orbital ente 96 y 97 min. Denomináu d'esa forma n'honor del astrónomu Edwin Hubble, foi puestu n'órbita'l 24 d'abril de 1990 na misión STS-31 y como un proyeutu conxuntu de la NASA y de l'Axencia Espacial Europea inaugurando'l programa de Grandes Observatorios. El telescopiu puede llograr imáxenes con una resolución óptica mayor de 0,1 segundos d'arcu.
La ventaya de disponer d'un telescopiu más allá de la distorsión que produz l'atmósfera terrestre ye esencialmente que d'esta manera pueden esaniciase los efeutos de la turbulencia atmosférica. Amás, l'atmósfera absuerbe fuertemente la radiación electromagnético en ciertes llonxitúes d'onda, especialmente nel infrarroxu, menguando la calidá de les imáxenes y imposibilitando l'alquisición d'espectros en ciertes bandes caracterizaes pola absorción de l'atmósfera terrestre. Los telescopios terrestres vense tamién afeutaos por factores meteorolóxicos (presencia de nubes) y la contaminación llumínica causada polos grandes asentamientos urbanos, lo qu'amenorga les posibilidaes d'allugamientu de telescopios terrestres.[1]
Una de les carauterístiques del HST yera la posibilidá de ser visitáu por astronautes nes llamaes misiones de serviciu (SM, poles sos sigles n'inglés). Mientres les misiones de serviciu podíen iguar elementos estropiaos, instalar nuevos preseos y alzar la órbita del telescopiu. Realizáronse cinco misiones de serviciu (SM1, SM2, SM3A, SM3B y SM4). La postrera tuvo llugar en mayu de 2009 y nella produció la meyora más drástica de la capacidá instrumental del HST, al instalase dos nuevos preseos (WFC3 y COS), reparase otros dos (ACS y STIS) y ameyorar otru más (FGS).[2] El so socesor científicu va ser el telescopiu espacial James Webb (JWST) que'l so llanzamientu ta previstu pal 2019.
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes STS-125